Sneeuwzeker. Het is een term die door de grillen van Moeder Natuur steeds meer onder druk komt te staan. Wij belandden begin vorige winter – u weet wel, die die pas na kerst op gang kwam – in het sneeuwloze Salzburger Sportwelt… en konden er dankzij de enorme hoeveelheid sneeuwkanonnen flprima snowboarden. Met ook nog eens een hightech bril op de neus die ons de weg wees naar liften, hutten en al wat je er gezien moet hebben.
We schrijven half december. Het is de bedoeling om Salzburger Sportwelt te ontdekken, een gebied dat een tiental dorpen omvat en waarvan Flachau, Wagrain en Zauchensee in Vlaanderen het bekendst zijn. Maar van sneeuw is er in Oostenrijk nog geen sprake. Thuis op de winterbeelden zien we niets dan bruingroene weides met hier en daar een witte streep die niet eens breed genoeg is om met twee man tegelijk over te skiën. Het weerbericht voorspelt werkelijk geen drupje neerslag. Zon, zon en nog eens zon; voor één keer zijn we daar niet blij mee. Want wat gaan we in godsnaam doen in de bergen? De nervositeit stijgt – de wandelkleren gaan alvast ook onze koffer in – maar niemand lijkt ook maar te overwegen de trip te annuleren. Als we aankomen in Flachau, gelegen aan de Tauern Autobahn en dus zeer makkelijk te bereiken, is het al donker. Sneeuw hebben ze hier nog niet gezien, maar vriezen doet het wel, en dus draaien de sneeuwkanonnen op volle toeren. Het bijbehorende lawaai doet ons slapen met de ramen dicht. Hoeveel kanonnen stáán daarbuiten eigenlijk? Zouden we morgen dan toch…?
Kunstsneeuw als levensverzekering
Ja hoor. Als we ’s morgens de gordijnen opendoen, zien we een stevige, witte streep de berg afkomen: de Hermann-Maier-Weltcupstrecke, genoemd naar de voormalige olympisch skikampioen die afkomstig is uit het naburige Altenmarkt. Mooi is die witte baan door het bruine landschap niet, maar de wetenschap dat we vandaag wel degelijk ons board onder kunnen binden maakt veel goed.
Dat Salzburger Sportwelt zwaar geïnvesteerd heeft in het fabriceren van kunstsneeuw, krijgen we op dag één te zien in Zauchensee, een van de meer uitdagende gebieden in de streek en niet voor niks de favoriet van de locals. Maar liefst 61 van de in totaal 65 hectare pistes kan hier kunstmatig besneeuwd worden. Ongeveer 160 sneeuwkanonnen (prijskaartje: 35 000 euro per stuk) coveren dus zo goed als het hele gebied. En ja, de nepsneeuw is hard en skiet minder prettig dan echte sneeuw, maar er is nog een reden waarom ze in Zauchensee graag een basislaag kunstsneeuw fabriceren. “Het voordeel van technische sneeuw is dat deze langer blijft liggen dan echte sneeuw”, verklaart Veronica Scheffer, Geschäftsführerin van het gebied. “Die kunstsneeuw is onze stock, zoals een levensverzekering eigenlijk. Zodra bij de start van het seizoen de temperatuur goed zit, zetten we de kanonnen aan, of er nu echte sneeuw voorspeld wordt of niet. Als we een goeie basislaag hebben gelegd – idealiter twee keer veertig centimeter met vier à zes dage ertussen, halen we alle kanonnen weg tot volgend seizoen.”
De andere kant van de medaille
Het prijskaartje van die ‘levensverzekering’ is niet min. Behalve de investering in de sneeuwkanonnen is er ook nog dit: 1 m³ sneeuw kost gemiddeld 3,5 euro en per hectare piste heb je ongeveer 9000 m³ sneeuw nodig. Voor de 61 hectare in Zauchensee kom je op een kostenplaatje van net geen twee miljoen euro. Gemiddeld, want afhankelijk van de weersomstandigheden haal je uit dezelfde hoeveelheid water meer of minder sneeuw.
En dan is er nog het ecologische aspect: behalve een massa water verbruiken die door sommigen vervloekte kanonnen ook nog eens veel stroom, maken ze een pak lawaai en halen ze het berglandschap overhoop. Veronica Scheffer weerlegt: “Er wordt wel eens gezegd dat wij het water afpakken van de bewoners in de vallei. Dat klopt niet. We hebben een spaarbekken dat smeltwater opvangt, en met dat water komen we toe. We vangen het water ook nog eens zo hoog mogelijk op, zodat we het niet weer opnieuw naar boven hoeven te pompen.” Feit is wel dat er nog steeds vier pompstations en tweehonderd pompen nodig zijn om de klus te klaren. En hoe zit het eigenlijk met additieven? “Wij voegen niks toe aan de sneeuw. Het is geen schnaps, maar je kan hem wel zo opeten”, klinkt het met een knipoog.
Slimme bril
Ook elders in Salzburger Sportwelt wordt maar liefst 95 procent van de pistes gecoverd door kunstsneeuw. En omdat die zware investering nu moet renderen, pakt het gebied uit met een ander (goedkoper) snufje: de datenskibrille, een goggle die je via een ingebouwd scherm allerhande info geeft over het gebied. We trekken naar Flachau om de bril uit te testen. Flachau heeft al wat Zauchensee niet heeft: meer zon, spacy gondels, veel volk, après-ski en een pak makkelijke, brede afdalingen. Hier is rood eigenlijk blauw. Ideaal terrein om die ‘slimme goggle’ te testen.
Eerste indruk: de datenskibrille ziet eruit zoals elke andere goggle, behalve dan dat er aan de binnenkant onderaan rechts een schermpje zit van één vierkante centimeter dat je kunt bedienen via een uit de kluiten gewassen horloge aan je pols. Alvast positief: het schermpje belemmert ons zicht niet en de grote knoppen op het horloge gidsen ons probleemloos door de opstartfase. Dit ding kan verdomd veel, met dank aan wifi en gps. Het ingenieus snufje wijst ons niet alleen de weg naar liften, hutten en pistes (vaarwel gesukkel met gescheurde pistekaarten), het toont ons ook live webcams (winterbeelden terwijl je zelf in het decor staat, ha!) en geeft ineens ook het weerbericht mee.
Familie op tv
We zetten ietwat onwennig koers richting familiegebied Wagrain – het duurt namelijk even voor je gewoon bent aan dat tv-scherm in je bril. Een pijl wijst ons de weg, het is nog 700 meter tot aan de volgende lift. Maar dan ontdekken we misschien wel de leukste gimmick: de snelheidsmeter. Zodra we sneller boarden dan 25 kilometer per uur, verdwijnt namelijk alle info van het scherm en zien we enkel nog onze snelheid, kwestie van niet afgeleid te worden en een boom te knuffelen of – erger – een andere skiër weg te maaien. Overigens: hoe harder we gaan, hoe roder het cijfer kleurt. Onze collega’s beginnen er spontaan van te racen. Goed dat er weinig volk op de piste is, want én naar het scherm onderaan in je bril kijken én de mensen rond je in de gaten houden, blijkt niet zo evident.
In de G-link – een hypermoderne gondel voor 130 man die Flachau verbindt met Wagrain – is de drang groot om op ons horloge te tokkelen en vergeten we haast naar buiten te kijken. Schade, want het zicht, 200 meter boven de begane grond, is dik de moeite. Ons oordeel? Áls we over pakweg vijftien jaar nog skiën, dan is het wellicht met een bril als deze op de neus. Voorlopig vonden wij hem vooral interessant voor één dag. Al moeten we toegeven dat we hem de dag nadien meteen misten. Dat snelheidsrecord moest er nog aan, weet u wel.
De Datenskibrille
Te huur in alle Intersports van Ski Amadé, 19 euro per dag
www.skiamade.com/de/live-info/digital-ski-amade/datenskibrille
Must do’s
Ga aprés-skiën in bar Hofstadl in Flachau. Denk: lederhosen, bier en foto’s van Jantje Smit aan de muur. Een klassieker. www.hofstadl.at
Lunch in de Burgstal Hütte in Flachauwinkl, ooit verkozen tot meest authentieke hut van Oostenrijk. De kaiserschmarren zijn de beste in de wijde omtrek. www.burgstallhuette.com
Vergaap je aan de kunstjes in het Absolut Park in Flachauwinkl, een van de grootse funparks van Europa. www.absolutpark.com
Tekst: Sophie Leblanc / Foto’s: Ski Amadé/Salzburger Sportwelt/Sophie Leblanc
