“Het is en blijft een extreme sport met een freestyle kantje”

Seppe Smits’ (31) professionele snowboardcarrière is er een om u tegen te zeggen: een rits FIS-podiumplaatsen, 1ste plekken op Wereldkampioenschappen en Wereldbekers… Hiermee heeft hij niet alleen zijn eigen grenzen, maar ook die van de Belgische snowboardwereld mee verlegd.

Discipline: snowboard slopestyle en big air
Favoriete trick: BS 540 Indy Trick om onder de knie te krijgen: cab 1620
en in het algemeen meer leren over de bergen en sneeuwveiligheid
Palmares: 2x Wereldkampioen slopestyle, 3de
X Games in Aspen in slope- style, 4 x 2de op Air + Style op 4 verschillende locaties,
1 x overall Wereldkampioen big air, verschillende 2de en 3de plaatsen op WK’s

Hoe heb jij de snowboardwereld zien evolueren?

“Wat opvalt, is hoe veel professioneler de snowboardwereld is geworden. Toen ik begon met freestyle, betekende dat vooral: met vrienden in de bergen vertoeven, plezier maken en zien wat je eruit kon halen. Nu zit er echt een hele structuur achter. We krijgen ook veel meer ondersteuning van Sport Vlaanderen. Er zijn budgetten beschikbaar om te reizen naar het buitenland, voor technische ondersteuning, fysieke trainingen en zelfs mentale coaching of voedingsadvies.”

Ook het niveau ligt veel hoger?

“Absoluut. De tricks zijn gigantisch geëvalueerd. Het is echt topsport. Je komt ook echt niet meer weg met enkel snowboarden en plezier maken. Je moet ook gezond eten, gezond leven en voldoende tijd nemen om te recupereren, anders overleeft je lichaam het winterseizoen niet. Als een van de oudsten in het circuit, kan ik daarvan meespreken! Dankzij de federatie, Tom Coeckelberghs en Jean-Valère Demard, hebben we nu ook effectief een groeiprogramma dat begint met Kids on Snow en vervolgens verschillende stappen doorloopt: talentscouting, een rookie- en eliteprogramma…”

Hoe hoop je dit verder te zien evolueren en wat wil je daaraan bijdragen?

“Ik hoop vooral om de jonge gasten de core van het snowboarden bij te brengen. Het is een professionele discipline, maar tegelijkertijd nog steeds een extreme sport met een onmiskenbaar freestyle kantje. Die creativiteit moet je absoluut behouden. Het is een topsport waar heel veel creativiteit in zit, iedereen heeft zijn eigen stijl. Ik denk dat het heel belangrijk is om dat in die jonge gasten naar boven te brengen en hen daarvoor de ruimte te geven. Snowboarden is ook een sport waarin je samen groeit: je leert van elkaar, pusht elkaar en ontwikkelt als team.”

Aan wie draag je de fakkel zoal over?

“Ik denk aan Jules De Sloover, die is echt heel goed bezig, op technisch vlak is hij al redelijk ver en zijn stijl is top. Ik denk dat hij er deze winter klaar voor is om een doorbraak te maken. Daarnaast heb je Dylan Van Hoeij. Hij liet afgelopen zomer op de dry slope veel potentieel zien. Het is natuurlijk de vraag hoe hij dit gaat vertalen in de sneeuw. Verder uiteraard Evy Poppe en Loranne Smans, die alleen die laatste push nog nodig hebben om echt aan de top te zitten. Tot slot de jongsten niet vergeten, Ward Van Tittelboom en Elliot Peeters. Ook zij staan technisch al ver.”

Hoe zien jouw trainingen eruit?

“Eens de winter begint, vind je me voornamelijk in de sneeuw. Dan komt het erop aan om de juiste balans te vinden met trainen in de fitness, waar ik focus op gerichte krachttrainingen om mijn beenspieren en core op te bouwen, en recuperatiesessies op de fiets of stretchen. Afgelopen zomer heb ik veel gefietst. Mijn knieën hebben al serieus afgezien en fietsen helpt om ze goed gesmeerd te houden. Sinds een paar jaar doe ik ook aan vinyasa en poweryoga. Ik vind dat een fijne manier om lichte krachttrainingen en evenwichtsoefeningen te doen en mijn gedachten te verzetten.”

Wat zijn je favoriete trainingslocaties en waarom?

“Mijn absolute favoriet blijft Absolut Park in Flachau, Oostenrijk. Het is technisch gezien misschien niet het allerbeste park, maar ik heb er telkens het meeste plezier en de sfeer is er altijd goed. Ik kan er dagenlang achter elkaar snowboarden. Wil je echter de beste condities, dan is het park in Corvatsch, Zwitserland, the place to be. Het is een van de grootste parken in de Alpen en een toplocatie voor nationale en internationale wedstrijden. Er zijn kickers voor elk niveau (12 in totaal) en de nieuwe halfpipe (voor de wereldkampioenschappen van 2025) is volgende winter klaar.”

Jij zoekt tegenwoordig ook geregeld met de camera in de hand de poeder op?

“Competitiesnowboarden heeft geen eeuwige levensduur. Sommige van de jonge gasten zijn half zo oud als ik. Maar ik ben en blijf een heel gepassioneerde snowboarder. Wedstrijden zijn tof, maar ik geniet ook superhard van een dag met vrienden de bergen in trekken, op plekken waar bijna niemand komt, uitdagende lijnen snowboarden in de poeder en dat allemaal tof in beeld brengen. Ik kan op dit vlak nog zoveel bijleren over het filmen zelf, de bergen, sneeuwkwaliteit en lawines… Het is out of my comfort zone.”

Hoe komt het dat duurzaamheid zo belangrijk is voor je?

“Dat is gegroeid uit het snowboarden. Volgende week sta ik weer in Saas-Fee, waar ik al 15 jaar train. Ik zie elk jaar met eigen ogen hoe de gletsjer zich terugtrekt en hoe de kwaliteit en kwantiteit van sneeuw verandert. Soms valt er een maand niets en dan ineens een meter, dat is niet goed voor de kwaliteit van de sneeuw, niet handig voor shapers en niet goed voor de lawineveiligheid. Ikzelf probeer op alle vlakken waar ik effectief een impact heb mijn voetafdruk te verkleinen. Lukt dat niet, dan zal ik via Green Tripper mijn CO2 aan het eind van het jaar berekenen en compenseren.”

Tot slot: een bedankt?

“Goh, dat is ondertussen een erg lange lijst. Maar als ik er enkele moet noemen: zeker mijn ouders die er veel voor over hebben overgehad, mijn broer die me altijd heeft gesteund en gepusht, mijn trainer Jean-Valère Demard, Tom Coeckelberghs om snowboarden mee op de kaart te zetten en groot te maken in België, en uiteraard vrienden, familie en mijn sponsors, Red Bull, Thule en Absolut Park.