Hoe groot de liefde voor de pistes van Sankt-Christoph & Sankt-Anton, Lech en Zürs ook moge zijn, we klimmen met nog meer plezier enkele lokale cols over om ons tegoed te doen aan het offpiste-aanbod rond de Arlberg. Geprangd tussen Tirol en Vorarlberg moet dit gebied tot het beste behoren van wat een doorwinterd offpisteskiër kan dromen. We trekken alvast enkele eigen lijntjes vanuit uitvalsbasis Sankt-Christoph.

Sankt-Christoph & Sankt-Anton kleuren buiten de lijntjes

Der Anton aus Tirol? Been there, done that. Dus kiezen we dit keer resoluut voor de scheidings- lijn tussen Tirol en Vorarlberg. We reizen naar het Oostenrijkse Sankt-Christoph, een piepklein oordje op een goede 1900 meter hoogte. Hier ontstond in 1901 de allereerste skiclub van Europa. Opgericht door een groepje fanatici, in de kroeg van het Arlberg Hospiz, vandaag goed voor vijfsterrenluxe op 1800 meter hoogte, een hotel waar de gast koning is en de koning te gast.

Arlberg 

De Arlberg kreunt onder de geschiedenis. In 1386 werkte hier hoog op de Arlbergpas een zekere Heinrich Findelkind (een vondeling) als zwijnenhoeder. Toen hij zag hoe in het voorjaar de lijken werden gevonden van weer eens een aantal mensen die ’s winters op de pas waren doodgevroren, besloot hij een ‘Bruderschaft’ op te richten om verdwaalde en uitgeputte reizigers te helpen. Zo kwam hier een hospiz te staan. Het broederschap bestaat meer dan zeshonderd jaar later nog steeds. Nu is het een club waar staatslui en ander schoon volk lid van zijn. Jaarlijks spenderen ze zo’n 700 000 euro aan caritatieve projecten in West-Oostenrijk. Toch blijft Sankt-Christoph in de allereerste plaats een ideale uitvals-basis voor (zeer) veeleisende skifreaks, met 280 kilometer uitstekend onderhouden pistes, voor alle niveaus (maar met een lichte voorkeur voor gevorderden). Het witte goud wordt perfect en netjes verdeeld over enkele stations met ronkende namen en dito reputaties: naast Sankt-Christoph zijn er Sankt-Anton, Lech, Zürs, Oberlech en Stuben.

Freerideklassiekers

Ook hier is het nog altijd een pak leuker om buiten de lijntjes te kleuren. Dus trekken we met skigids Chris Riepl langs de Rendlkant van Sankt-Anton de bergen in. Terwijl we vanaf de stoeltjeslift de omgeving in ons opnemen en naar de beste sporen zoeken, horen we van Chris waarom de Arlberg zo fantastisch is voor freeriders. “De diepsneeuw is in deze regio makkelijk bereikbaar. Zelden moet je lang stappen. En je hebt op de Arlberg een enorme keuze, van makkelijk glooiende hellingen tot erg steile en uitdagende couloirs. Ten derde krijgt de Arlberg door zijn geografische ligging elke winter opnieuw opvallend meer sneeuw dan andere regio’s.” Wie twijfelt er na zo’n uitleg nog? Helemaal warm gemaakt, trekken we via de Gampberglift naar de Schimmeleck: een van de klassieke freerideroutes in het gebied. De tocht leidt ons tussen enkele lawinestutten en is goed voor ongeveer duizend hoogtemeters. Vooral in het bovenste gedeelte hebben we af te rekenen met slechte zichtbaarheid en sneeuwval. Maar eenmaal we tussen de bo-men komen, verbetert het zicht. Deze tocht is typisch voor de Arlberg. Het bovenste en onderste deel zijn minder steil, maar het tussendeel neigt al snel naar de 45 graden. Dit is geen terrein voor wie zijn eerste freeridepasjes zet.

Nec Plus Ultra

Een andere klassieker in de regio is de Hintere Rendl. Het is woensdagochtend, het heeft een dag en een nacht gesneeuwd. Op 2816 meter kruipen we onder een bordje door dat waarschuwt voor lawinegevaar en er nog eens ‘experts only’ aan toevoegt. We traverseren een sneeuwrijke wand en komen in een heerlijk en quasi volledig maagdelijk terrein terecht. Dit is het nec plus ultra waar iedere rechtgeaarde freerider van droomt. Eindeloze, zachte afdalingen in kurkdroge poedersneeuw, ver van elke piste. Wij alleen met de berg en de sneeuw, een harmonieus huwelijk waarin we van elke sneeuwkorrel genieten.

Freeriden op de Arlberg

Hoewel je jezelf kan behelpen met enkele bestaande en handige gidsjes die de verschillende freeridetours op de Arlberg beschrijven, raden we je toch aan om een ervaren skigids onder de arm te nemen. Die kent alle hoekjes, weet exact waar de beste sneeuw te vinden is en kan beter dan wie ook de lawinerisico’s inschatten. De beste optie is de Skischule Arlberg (de oudste skischool van Europa, opgericht door Hannes Schneider in 1921).

Check hun site: www.skischool-arlberg.com. Deze school heeft zelfs een aparte site voor freeriders: www.powderclub.at.

Tekst: Aart De Zitter/Foto’s: Thomas De Boever