“Van verliezen leer je veel meer dan van winnen”

Sam Maes (24) vertoeft al van kindsbeen af in Oostenrijk. Toen een must als je richting een professionele skicarrière wilde groeien. De concurrentie eens je die internationale stap zet, is niet min. Maar zoal Sam het ziet: “Je moet ook verliezen om de volgende stap te kunnen zetten.”

Op de bucketlist: heli- of catskiën! Ergens in de Balkan of Montenegro.
En anders Alaska, maar dan ga ik nog veel moeten sparen
Je grootste uitdaging komend seizoen: alle wereldbekers constant goed skiën!
Bedankt aan: mijn sponsors, waaronder Völkl, Marker, Dalbello, Grapos…
Alsook Sport Vlaanderen en mijn familie, mijn mentale sponsors.

Hoe heb jij de skiwereld in België zien evolueren?

“Skiën staat op de Belgische kaart! Ik denk dat ik in Vlaanderen de eerste of een van de eerste skiërs was met een topsportcontract. Vandaag hebben we hele jeugdteams en niet met slechts enkelingen, maar gelijk een tiental. Armand Marchant, Dries Van den Broecke, Tom Verbeke en ikzelf hebben een soort alliance gevormd in de skiwereld.”

Wat waren de drivers van die ommeslag?

“De combinatie van geluk en talent. Het is natuurlijk een beetje bij toeval dat je een generatie van vier-vijf skiërs had met voldoende talent om te kunnen doorstromen. Het belangrijkste is dat we die ervaring nu gebruiken binnen de Belgische skiwereld, om ons beter te organiseren en het voor de volgende generatie makkelijker te maken om aan de top te geraken. Ze hebben een voorbeeld, maar hebben de nodige steun keihard nodig. Enkel zo blijven we de komende decennia in de top.”

Waar droom je van?

“Ik heb al veel kleine dromen bereikt, maar een grote droom is nog steeds de nummer één zijn in de Wereldbeker. Daar werk ik elke dag keihard naartoe. Met de nodige dankbaarheid, want ik heb echt een superteam rondom me dat me steunt, helpt en begeleidt. Voor komend seizoen hoop ik alle wereldbekers constant goed te skiën en gezond en blessurevrij te blijven. Afgaand op de voorbereidingen, weet ik dat dit moet lukken en de resultaten goed gaan zijn.”

Hoe ga je als topatleet met hoogtes en laagtes om?

“Tot pakweg mijn twintig waren er eigenlijk alleen maar hoogtes en weinig laagtes. Maar de laatste paar jaar heb ik inderdaad een aantal klappen gekregen, zowel professioneel als privé. Dat was voor mij een nieuwe ervaring. Hoe ga je daarmee om? Wat ik heb geleerd, is dat je niet alles zelf kunt of hoeft op te lossen. Neem de hulp aan die je wordt aangeboden, van een psycholoog, van vrienden, van familie.”

Welke sneeuwervaring blijft je bij?

“Professioneel was dat tot nu toe die 12de plaats in de World Cup reuzenslalom in Kranjska Gora, Slovenië«. Maar privé kan ik echt genieten van een dag met vrienden in de bergen doorbrengen. Ik race zo vaak – in de winter zeker vier dagen per week – en heb zo weinig dagen dat ik vrij kan skiën… Ik geniet er dus echt van, juist omdat het zo weinig gebeurt.”

Wat zijn je favoriete trainingslocaties en waarom?

“Zell am See, omdat ik dan thuis kan slapen en mama en papa voor me koken. (Lacht.) In de zomer golf en tennis ik ook graag. Golf voor de mentale training en tennis omdat het een heel fysieke sport is en altijd leuk is.”

Wil je nog iets meegeven aan aankomend talent?

“Durf de stap naar het buitenland zetten. Het is heel mooi om in België te blijven. Maar als je de wereldtop wil zien en meemaken en het beste uit jezelf wil halen, dan zal je toch in de bergen moeten zien te geraken. En ja, dat wil zeggen dat je vaker zal verliezen. Maar aan alleen maar winnen heb je niet zo veel. Je moet verliezen om de volgende stap te zetten. Van verliezen leer je veel meer.”