Voor het derde jaar op rij gaf Londen de aftrap van het FIS World Cup Big Air seizoen. In het jaar na de Olympische Spelen draaien de meeste snowboarders de halfpipe knop weer om en gaat er opnieuw meer aandacht uit naar Slopestyle en Big Air.
Aangezien er in deze periode geen grote TTR wedstrijden op de kalender staan,is het altijd afwachten welke riders zich zullen toeleggen op de FIS manches. De deelnemerslijst liet alvast niets aan de verbeelding over!
Naast enkele vertrouwde namen uit de FIS wereld zoals Gianluca Cavigelli, Iouri Podlachikov en Michael Macho stonden ook de kanonnen uit de TTR Top 10 aan de start waaronder Air & Style winnaar Marco Grilc, Seb Toots, Marc Mc Morris, Stale Sandbech, Tonteri Roope en de huidige nummer 1 Gjermund Braaten.
De Belgische riders werden in de kwalificaties netjes verdeeld over de twee heats. Seppe Smits en Christophe Reynders gingen van start in de loodzware heat 1. Daar waar amper twee jaar geleden een goeie 900° volstond om de finales te bereiken, was nu zelfs een 1080° geen zekerheid! Christophe kon zich helaas niet plaatsen bij de beste 6. Maar, Seppe Smits bewees opnieuw waarom hij zichzelf tot de absolute wereldtop mag rekenen. Hij plaatste zich als 5de in zijn heat voor de finale met dé trick van het moment: een backside 1080 double corck. Een sprong die hij nauwelijks twee weken geleden voor het eerst onder de knie kreeg tijdens een trainingsstage in Hintertux.
Kevin Bronckaers en Anthony Smits gingen hun kans in heat 2. Maar hun 900°’s waren niet clean genoeg voor een plaatsje bij de beste 12 finalisten.
In die finale ging het niveau zowaar nog een stuk omhoog! Nooit eerder werd een dergelijk niveau gehaald op een World Cup manche van de FIS. De FIS kiest voor de finales van de big air wedstrijden voor een uitdagend format waarbij elke rider 3 sprongen krijgt. Van de eerste twee pogingen telt de hoogste score. De derde sprong telt altijd, en moet verschillend zijn van de vorige. Dat betekent dus dat de riders meer dan één technische sprong moeten beheersen om aanspraak te maken op een goede eindranking. Seppe kon de eerste sprong niet goed genoeg landen maar brak de ban met zijn tweede backside double corck 1080°. Hoog, ver, lange grab en de stijl die we van hem gewend zijn. De perfecte versmelting van sport, kunst en lef. Het Londen Battersea Power Station ontplofte en zelfs Dan Brown had geen spannender slot kunnen bedenken. Onze jonge landgenoot (nog steeds maar 19j) ging zelfs even aan de leiding maar moest finaal (na zijn laatste cab 900°) toch Marco Grilc en Stale Sandbech voor zich dulden. Een indrukwekkend resultaat waarmee het nieuwe snowboardseizoen alvast met een knaller is van start gegaan!
