Dries Van den Broecke (27) stunt wel vaker. Zo versloeg hij een paar jaar geleden de Oostenrijkse nummer 1 en meervoudig wereldkampioen Marcel Hirscher in de parallelslalom. Ook memorabel is zijn Belgische kampioenstitel in vijf disciplines tegelijk. Wat we komend seizoen mogen verwachten? “Een top 10 standing in de Europa Cup?!”
Discipline: downhill, slalom, reuzeslalom, parallelslalom, super-G
Grootste uitdaging komend seizoen: top tien Europa Cup
Nog steeds het meest trots op: zilver Jeugd Olympische Spelen in 2012,
Belgisch Kampioen in 5 disciplines in 2014, 3de Oostenrijkse Kampioenschappen in 2017
Sponsors: Sofico, Biotona, Völkl
Je hebt de kneepjes van het vak van je broers geleerd?
“Klopt, toen ik serieuzer begon te skiën, op de borstelbaan in Gent nota bene, had ik het geluk dat mijn oudere broers me de nodige tips konden geven. Ook over het pad richting een professionele carrière. Dat ging toen gepaard met veel trial en error. Behalve een Karen Persyn en Jeroen Van den Bogaert skiede vrijwel niemand uit België op topniveau. Het is ook dankzij mijn broers dat ik als 12-jarige knaap in het Oostenrijks systeem ben ingestapt.”
Hoe heb jij de skiwereld zien evolueren?
“Het Belgisch niveau ligt hoger en er is veel meer begeleiding. Dat kan ik alleen maar toejuichen. Toen ik begon, was er daarvan nauwelijks sprake. Iedereen baande zo’n beetje zijn eigen weg. Jong talent vandaag weet veel beter wat nodig is om de top te bereiken. Ik merk het ook aan het feit dat ik steeds meer Belgen tegenkom.”
Is er iets dat je graag nog ziet veranderen?
“Ik vind de ‘ieder-voor-zich-mentaliteit’ soms een beetje jammer. Sam Maes en ik doen veel samen. We wonen ook allebei in Oostenrijk. Maar sowieso delen we zeer graag onze expertise, o.a. over materiaal. Dat zou onder de Belgische skiërs best vaker mogen gebeuren. Ik denk dat we door van elkaar te leren, elkaar en zeker jong talent alleen maar kunnen helpen.”
Wat was je meest waanzinnige sneeuwervaring ooit?
“Goh, dat is lastig. Op wedstrijdvlak alle hogergenoemde. Maar privé kan ik ook erg genieten van met een kameraad ergens in de bergen in een ridge omhoogklimmen en weer naar beneden skiën. Dat is voor mij absolute vrijheid. Het is ook een tip van trainers: als het trainen een keer niet goed gaat, ga dan vrij skiën, amuseer je in de sneeuw, pak een paar poederski’s en ga vlammen. Opmerkelijk genoeg, gaat het trainen daarna vaak wel goed! Alsof je je zinnen even moet verzetten.”
Heb je nog een favoriete trainingslocatie?
“Dan moet ik toch wel terugdenken aan onze zomertrainingen in Nieuw-Zeeland. Episch! En altijd heel gezellig, zeker de teambarbecues. Jammer genoeg is dit niet meer te betalen. Waar ik ook graag train: hier vlakbij in Sölden. We hebben daar een heel eenvoudige piste van een paar 100 meter met een sleeplift tot onzer beschikking. Daar draaien we rondjes zoveel we willen.”
Welke sneeuwambities koester je?
“Ik wil zeker blijven groeien. De top van de Europa Cup, me kwalificeren voor de wereldbeker… Als ik kritisch naar mezelf kijk, zijn er uiteraard technisch nog een aantal zaken waaraan ik kan werken. Maar ook tactisch. Focus houden bijvoorbeeld. Geen honderd dingen tegelijk proberen, maar werken met doelen en daar dan stap voor stap naar toewerken.”