Wanneer in de lente de dagen langer worden en het sneeuwpak stabieler is, bestijgen steeds meer wintersporters op eigen kracht de besneeuwde flanken van de Alpen. Weg van de grote menigtes zoeken ze de rust en stilte van de bergen op. “Chop your own wood and it will warm you twice” – deze houthakkersleuze gaat ook op voor de tourskiër, die evenveel genot put uit de beklimming als de afdaling. Zij die er eenmaal van proeven, zijn vaak levenslang verknocht.

Tekst & foto’s: Zeger Dox

Het huttennetwerk in de Alpen leent zich uitstekend om ook in winter diep de eindeloze valleien in te trekken. Natuurlijk vergt een meerdaagse tocht in de winter meer voorbereiding. Het lijstje van bijkomende ‘te jongleren’ factoren bevat: lawinegevaar, sneeuwkwaliteit, zichtbaarheid, beperkt daglicht, materiaalpech, tempo-vordering, blessurerisico’s, temperatuurwisseling en ga zo maar door.

Maar laat dat je vooral niet afschrikken. Door een gekwalificeerde UIAGM-berggids in te schakelen, kan je namelijk op laagdrempelige wijze en met een programma op maat van je niveau en conditie met dit avontuur kennismaken. Met een groepje kom je niet veel duurder uit voor professionele begeleiding dan een skipas en de overnachting in een berghut kost doorgaans minder dan een hotel in de vallei.

Sneeuwavontuur in de Vanoise

Wij trokken vorige winter naar het nationaal park Vanoise, die prachtige parel in de Franse Alpen tussen de Mont Blanc en het Écrinsmassief. Maanden op voorhand hadden we reeds een week vastgepind, maar ondanks het branden van vele kaarsjes waren de sneeuwgoden ons niet gunstig gezind. Maar zelfs dat kon ons enthousiasme niet temperen, blijkt uit dit dagboekextract van onze Traversée de la Vanoise.

Onze lokale gidsen Bruno & Filou kennen de regio als hun broekzak en leiden ons met ervaren speurneus over vele cols naar magnifieke poederafdalingen. We glijden vanop de Col du Lautaret en de Col du Galibier in de schaduw van de Mont Thabor noordwaarts. Zuurverdiende bochten voelen des te beter. Het is de eerste afdaling even balanceren met de rugzak, maar ook dan went. Aan het eind van de dag kijken we uit naar het uittrekken van onze bezwete skibotten en een paar droge sokken. Een frisse pint – aangedragen per ezel of helikopter – is een godsgeschenk na zo’n lange dag. Door gebrek aan sneeuw in de vallei overbruggen we de Mauriennevallei per bus, om hogerop weer de latten onder te binden. Hoe hoger je kan blijven, hoe beter, maar om van A naar B te gaan per ski moet je in de lente af en toe logistieke trucs uithalen.

Nu de bladeren vallen en de temperatuur daalt, is het alweer uitkijken en reikhalzend plannen om ook dit seizoen nog een gezellig te mogen ontwaken in een gedeelde beddenbak en met onze koplamp op nog voor zonsondergang de ski’s aan te binden en dagen later met voeten vol blaren en levenslange herinneringen moe, maar voldaan te arriveren.

Tips voor je eerstvolgende huttentocht

• Boek een gids!
• Ken je materiaal: oefen thuis niet alleen met je bieper, schep, sonde, maar ook met het opleggen van vellen en het omschakelen van stijgen naar afdalen.
• Fysieke voorbereiding. Je hoeft geen langlauflatten op rolletjes aan te schaffen, maar duursport zoals hardlopen, wandelen of fietsen besparen je veel gepuf bij het stijgen.
• Denk in laagjes! Zodra de lentezon achter de horizon verdwijnt, koelt het razendsnel af, dus bereid je voor op extreme schommelingen in temperatuur en zweetmanagement.
• Neem een uitgebreide EHBO-kit mee. Weet wat je bijhebt en wat je ermee moet doen. Redding is verder weg dan in de zomer, dus je bent sneller op jezelf aangewezen.
• Sneeuwraketten! Geen skiër of snowboarder?Niet getreurd: je kan ook in het hooggebergte prima prachtige tochten van hut naar hut ondernemen op sneeuwschoenen.